Kijken: Ons werk tijdens de laatste twee weken van de 40 dagen volledige lockdown in beeld gebracht door Lokman.

Ken jij iemand die een tijdlang bij ons aan de slag wil? Alle leeftijden zijn welkom!

Bekijk hier de video

Opnieuw heeft Lokman een prachtige video voor ons gemaakt. Deze keer om onze actie "Zij leeft omdat jij geeft" kracht bij te zetten.

Bekijk hier de video

Ons verhaal in beeld gebracht. Terwijl Lokman bij ons was, heeft ze ons geïnterviewd. Op dat moment hadden was Khum nog niet bij ons aan het werk om te helpen met huiswerk. Bij het zien van deze video heb ik een traantje weggepinkt. De passie, betrokkenheid en trots van de Nepali om voor ons te kunnen werken, raakte me diep.

Bekijk hier de video

Admin · 1 June

Ik heb al heel lang geen update meer gegeven over de inkomsten die Nepali Children heeft ontvangen via donaties. Ik heb ook niet aangegeven hoeveel geld er ondertussen is besteed. Zij leeft omdat jij geeft Nepali Children begon in maart met de actie “Zij leeft omdat jij geeft”. Dit geld is bedoeld voor de kinderen in ons hostel. Voor hun verblijf hebben we ongeveer 4800 euro per jaar nodig. Tot nu toe is 4297 euro ontvangen. Red met het voedselpakket Deze actie is ondergesneeuwd door de humanitaire crisis in Nepal. Met de actie “Red met het voedselpakket” is er gevraagd voor bijdragen voor noodhulp. Grote giften hebben we gekregen via Coronafonds Nepal, Stichting Nepalfonds en Dona Vida. Hun geld is uitgegeven en zij hebben foto’s en een verantwoording ontvangen. Er is 940 euro ontvangen met een specifieke bestemming. Ik heb de donateurs op de hoogte gebracht wanneer hun geld werd uitgegeven. Op de Triodos bankrekening zijn heel veel kleinere giften ontvangen, maar ook grote giften van bijvoorbeeld Jose Rasters en Migiel de Lange na hun “kaal scheren actie”, Sherine en Raoul Zwaga na hun “100 km lopen in 24 uur actie”. Alles bij elkaar, inclusief de donaties voor Anjana is er 8654,73 euro ontvangen. Ongelooflijk hoe gul jullie ALLEMAAL gegeven hebben. We zijn bijzonder blij dat jullie het vertrouwen in ons hebben dat we elke cent besteden. Waaraan is het geld uitgegeven? – 403 voedselpakketten voor 2 tot 3 weken eten – eten voor wandelaars die dagen lopen om terug te keren naar huis – tehuis voor mensen met een handicap van rijst en linzen voorzien – ongeveer 4000 mensen voorzien van eten voor een dag Toekomst Gelukkig hebben we nog niet al deze gelden uitgegeven. Op dit moment kunnen we ongeveer nog 5000 euro uitgeven. Op welke manier we dat gaan doen, is nog niet helemaal duidelijk. Misschien vinden we een betere manier om “One day food distribution” te organiseren. Deze kosten zijn per persoon per dag ongeveer 30 eurocent. Publiciteit De afgelopen dagen hebben we veel pr gehad (krant, YouTube, Facebook, radio) en mensen opgeroepen om met goede ideeën te komen. Helaas hebben we ook te dealen met negatieve publiciteit: – waarom nemen jullie de verantwoordelijkheid van de gemeente over? Jullie zijn actief om mensen te helpen, maar het is hun taak, waarbij jullie kunnen ondersteunen…… fikse discussies ……. – jullie verspreiden eten om er zelf rijker van te worden. Gelukkig is dit onjuist, maar het is wel de praktijk van veel stichtingen die actief zijn in Nepal. Regelmatig zijn stichtingen in het nieuws omdat de bestuurders en medewerkers in grote auto’s rijden, luxe huizen bezitten of geld voor privé doeleinden gebruiken. En nu? Nu maken we even een pas op de plaats. Laten ook onze lijven tot rust komen. Nemen even een time out om geestelijk ook weer helemaal op krachten te komen. Ook een time out om alle mensen in Nepal die ons helpen met de organisatie niet te overbelasten want de kans is groot dat we nog heel lang een beroep op deze vrijwilligers zullen doen. Natuurlijk blijven we individuen helpen die bij ons aan de bel trekken. Gelukkig weten zij ons te vinden.

Vandaag kwamen er 332 mensen eten ophalen. Totaal hebben we vandaag 1697 mensen van eten voorzien. Dit zijn helaas niet alleen maar mensen die geen eten meer hebben, maar ook “gelukzoekers”. Het was niet te beheersen. De Corona richtlijnen werden niet gevolgd. Een grote chaos. Daarom stoppen we voorlopig dit initiatief en gaan we op zoek naar betere oplossingen.

We hebben toestemming gekregen om mensen eten te geven. We geven rijst en linzen voor 1 dag eten. Mensen uit de hele gemeente kwamen. Dat betekent dat sommige mensen 10 kilometer hebben gelopen. Je moet wel heel veel honger hebben als je gebruik wilt maken van dit Voedsel distributie programma. Totaal kwamen er tussen 7 - 9 uur, 156 mensen. Aan de 756 gezinsleden hebben we 400 kilo rijst uitgedeeld. Ik ben reuze blij met een succesvol distributieprogramma. Maar o o wat een honger onder de bevolking. En dit was nog maar de eerste dag. Morgen heeft het meer bekendheid. Hoeveel mensen zullen er dan komen?

Ik ging naar Nepal om mijn droom te verwezenlijken. De roeping ‘ga naar Nepal’ vertaalde ik in ‘ga naar Nepal om kinderen te helpen’. Daarbij dacht ik niet na over ernstige redenen die dit zouden verstoren. Redenen zoals aardbevingen of een pandemie. Ik had nooit gedacht dat ik tot over mijn oren bezig zou zijn met noodhulp. Natuurlijk help ik daarmee kinderen, maar mijn oorspronkelijke intenties (geven van scholing, bewustwordingsprojecten, veilige leefomgeving) komen voorlopig op een tweede plaats te staan. Overigens wat ik nu doe, valt me zwaarder dan het oorspronkelijke maatschappelijke werk. Voorheen zag ik leed, maar honger is voor velen ondraaglijk.

Na de vorige optimistische berichten over werkgelegenheid in onze gemeente, heeft de gemeenteraad gisteren besloten haar grenzen hermetisch te sluiten. Dat betekent dat eten, fruit, grondstoffen voor constructie werkzaamheden voorlopig niet aangeleverd worden. De grote vraag is hoe lang het gaat duren. Vandaag vergaderen we opnieuw over ons volgende voedselpakketten distributie programma.

5000 kilo rijst, 200 liter zonnebloem olie, 400 kilo zout en 400 kilo linzen, uitgedeeld door Nepali Children, verder ......... Het is een rare wereld hier. Een volledige lockdown, maar omdat de gemeente niet voor hun inwoners kan zorgen, mogen mensen terug naar hun geboortedorp reizen. Daar hebben ze vaak een stukje grond zodat ze zelf voedsel kunnen gaan verbouwen. Er rijden daardoor meer bussen. Hmmm, zou er over de risico’s van vervoersbewegingen zijn nagedacht? Om dezelfde reden mogen sommige beroepsgroepen weer aan het werk. WIE GEEF JE WEL OF NIET? Dagelijks heb ik te kampen met dilemma's: wat doe je als kinderen huilend bij de buren aankloppen omdat ze honger hebben maar ondertussen is vader 's morgens al dronken? Hoe actiever Nepali Children is, hoe meer de overheid achterover kan leunen om voor de hongerigen te zorgen. De Nepalese cultuur is om bruidsschatten te geven in gouden sieraden. Het is een vorm van belegging voor slechte tijden. Wat doe je als mensen deze sieraden niet willen verkopen maar ondertussen geen eten hebben? Moeders kunnen het niet aanzien dat hun kinderen huilen vanwege honger. Wat doe je als ze daardoor hun weinige geld besteden om koekjes voor hun kinderen te kopen (7 cent voor een klein pakje)? DE DAGELIJKSE PRAKTIJK Wanneer we checken bij de hongeren of ze werkelijk geen eten meer hebben, worden we meteen aangeklampt door tientallen mensen die ook graag een voedselpakket willen. Zo zijn er nu 1600 pakketten uitgedeeld in onze gemeente: 300 door Nepali Children (en 100 staan klaar om uitgedeeld te worden), 400 door andere organisaties en 900 door de gemeente. Alleen Nepali Children werft nog steeds geld en kan daardoor doorgaan. Nepali Children heeft een kraam langs de weg gehad om mensen die te voet terugkeren naar huis, eten te geven. HOE NU VERDER? De gemeente heeft nog 25 voedselpakketten. Zij heeft besloten dat alleen mensen die de straat op gaan om te vragen om hulp, geholpen worden. Zo hebben gisteren 5 personen bij ons aangeklopt (34 gezinsleden). Alleen vragenden krijgen een tweede keer een pakket. Maar wat doe je als de lockdown langer doorgaat? Welke buurthulp is mogelijk door de rijkeren? KORTOM: Het is de tijd om goed na te denken na de eerste hulp. Deze was goed, maar de problemen worden alleen maar groter omdat, ondanks de maatregelen, meer mensen in de problemen komen. Nepali Children heeft tijdens het crisisberaad aangegeven dat we vanaf nu alleen nog maar voedselpakketten uitdelen als de mensen echt geen andere optie meer hebben.

Gisteren had het bestuur een extra vergadering. Ik heb hierom gevraagd omdat ik met een moreel dilemma zat. Sinds ongeveer een maand vraag Nepali Children om donaties omdat de inkomsten voor ons kindertehuis zijn weggevallen door alle Corona maatregelen. Ondertussen is er een humanitaire crises: 40.000 namen van gezinnen zijn al verzameld van mensen die honger hebben en geen geld hebben om eten te kopen. Tegelijkertijd stijgen de voedselprijzen snel. Mijn vraag aan het bestuur was daarom als volgt: Kunnen we een actie opstarten om deze mensen eten te geven? Het valt niet onder de directe doelstellingen van onze organisatie, maar we kunnen het verschil maken tussen leven en dood. Een consequentie kan zijn dat er minder geld gedoneerd wordt aan de actie “ Zij leeft omdat jij geeft”. Het bestuur was het heel snel eens: ik heb het mandaat gekregen om een tweede actie op te starten Red met een voedselpakket. Daarnaast gaan we door om de voetgangers die dagelijks lopen te voorzien van eten. Doneren kan via Stichting Nepali Children NL22TRIO 0390 9111 94 ZIJ LEEFT OMDAT JIJ GEEFT: donatie onder vermelding “Corona” RED MET HET VOEDSELPAKKET: donatie onder vermelding “noodhulp”

Voedselpakketten (1) – organisatie De overheid heeft voedselverstrekking aan mensen die honger hebben gecentraliseerd. Zo hebben ze in beeld wie er hulp heeft gekregen en wie het op een juiste manier gebruikt (namelijk voor hunzelf om honger te stillen). Onze gemeente heeft als eis gesteld dat een pakket het volgende moet bevatten: 12,5 kilo rijst 1 kilo linzen 0,5 liter zonnebloem olie 1 kilo zout Zo voorkomen ze discussies en vechtpartijen tijdens de verspreiding. Iedereen is gelijk. De namen worden verzameld door bestaande commissies in woonwijken. Zij kennen de mensen en kunnen inschatting maken wie de hulp het hardst nodig heeft. Vandaag en gisteren hebben we weer 16 nieuwe namen verzameld. Morgen gaan we de eerste 100 pakketten verstrekken. Voor hen doen we zelf de inkopen en de verspreiding vindt plaats in samenwerking met de gemeente.

Voedselpakketten (2) – dagloners Overal in Nepal werken mensen op dagloon basis. Wanneer er geen werk is, hebben ze geen inkomen. Voorbeelden van mensen die op dagloon basis werken zijn: wegwerkers, mensen die in huizenbouw werken, bomen kappen in bossen of boeren helpen op het land. De verdiensten zijn voldoende om te overleven en te weinig om spaargeld te hebben. Al dit werk is gestopt. Deze groep komt per direct in de problemen. Dagelijks zie ik mensen voorbij trekken. Ze lopen dagen of zelfs weken om naar huis te gaan zonder onderdak en zonder eten. Bodharaj heeft daarom bedacht om een tafel aan de straat te zetten met daarop een snack (de Nepalese namen zijn chiura en dalmoth), biscuitjes en water. We doen dit nu drie dagen en de lopers zijn er reuze blij mee. PS Door de volledige lockdown worden de lopers tegengehouden door de politie. De meesten kennen de weg en via sluiproutes vervolgen ze hun weg.

Voedselpakketten (3) – schaarste De overheid is snel met het organiseren van voedselpakketten. Door de combinatie van de gesloten grens met India (waarvandaan het grootste gedeelte van de rijst en andere levensmiddelen wordt geïmporteerd) dreigt er een tekort aan levensmiddelen die in de voedselpakketten zitten. We hebben daarom besloten om per direct meer levensmiddelen in te kopen, zodat we zeker weten dat we onze actie over 2 weken kunnen herhalen. De winkelier heeft aangegeven dat hij dezelfde rijst niet meer kan leveren, maar via een andere leverancier rijst kan brengen. Helaas duurder dan de levering van gisteren. Sommige soorten linzen zijn al niet meer leverbaar en de prijs is al 25 % hoger dan vorige week De winkelier geeft aan dat zonnebloemolie misschien een probleem is, maar hij doet zijn best om het voor ons te regelen.

In Nepal zitten al bijna een maand in een volledige lockdown en de regering heeft aangekondigd om deze periode met minimaal 2 weken te verlengen. Corona begint zich hier pas te verspreiden. Dagelijks zijn er 1 of 2 meldingen van nieuwe zieken. De werkelijke besmetting zal waarschijnlijk veel hoger zijn omdat er geen goede meetapparatuur is. Ik maak me heel veel zorgen door de situatie die nu is ontstaan:

• mensen die werken op basis van dagloon hebben al weken geen inkomsten en het zal voorlopig niet veranderen.
• winkels zijn verplicht hun deuren te sluiten en daardoor zijn veel mensen ontslagen
• winkeleigenaren en privépersonen kunnen hun huur niet meer betalen mensen trekken massaal terug uit de stad naar hun geboortedorp (ondanks het reisverbod)
• iedereen die werkt met toeristen (in de hoofdstad Kathmandu zijn er alleen al 10.000 reisbureautjes), hotels, restaurants, gidsen, porters hebben geen inkomsten
• Eigenlijk hebben alleen de mensen met een overheidsbaan en sommige particuliere instellingen (zoals privéscholen) een inkomen. Maar deze instellingen hebben om dit moment geen geld om salarissen te betalen. KORTOM: de meeste mensen in Nepal hebben geen geld om in hun levensonderhoud te voorzien en hun schulden nemen toe. Mensen die in de steden wonen hebben geen grond om eigen voedsel te verbouwen. Mensen in de bergen hebben geen mogelijkheid om eigen voedsel te verbouwen door de rotsige ondergrond en temperatuur. We hebben het over het grootste gedeelte van de Nepalese bevolking. KORTOM: vooral boeren hebben nog eten. De grenzen zijn gesloten. Dit betekent dat eten niet geïmporteerd wordt en ook de gasflessen om te koken komen niet meer naar Nepal. Daardoor raken de schappen leeg en stijgen de prijzen voor levensmiddelen. SAMENGEVAT: er is een grote humanitaire crises in Nepal. Mensen hebben geen economisch vangnet, geen spaargeld (normaal verdienen ze genoeg om het hoofd boven water te houden), schulden nemen toe, leningen nemen toe, met ziekte zijn er geen medicijnen, en nu hebben ze vooral HONGER. De overheid en enkele stichtingen delen voedsel pakketten uit. De mensen die op de lijst staan als allerarmsten (de rest van de bevolking leeft ook voor 95% onder de armoedegrens) staan komen hiervoor in aanmerking. Het is vreselijk om te zien hoe ze vechten om een levensmiddelen pakket (rijst, linzen, zout). Ik ken mensen die hun kinderen langer in bed laten liggen. Want als ze slapen voelen ze de honger niet. En dan rond 1300 uur krijgen ze de enige maaltijd voor die dag..... In Nederland haalt de nijpende situatie in Nepal niet het nieuws. Ik zit er middenin. Zie en hoor de verhalen. Voel het leed. Ik voel me machteloos en intens verdrietig Jolu

Wist jij dat de Corona-crisis ook Nepalese kinderen heel hard raakt? Samen met jou wil Nepali Children haar werk in Nepal voortzetten. Wil je dat ook, samen met ons? Doneer dan en maak een blijvend verschil! NL 22 TRIO 0390 9111 94 t.n.v. Stichting Nepali Children. o.v.v. Corona Waarvoor deze actie? In Nepali Children Hostel, wonen op dit moment vier kinderen. Voor drie kinderen wordt elk jaar geld ingezameld via het zomerprogramma in Nederland. Het vierde kind kunnen we helpen door de activiteiten van Jolanda: de opbrengsten van de reizen die toeristen maken en de bijdrage van vrijwilligers. Door Corona-maatregelen heeft Nepali Children geen inkomsten meer. Met jouw hulp kunnen we onze kinderen blijvend helpen. Vijf anderen kinderen zouden heel graag vanaf het nieuwe schoolseizoen bij ons komen wonen. Hoeveel geld is er nodig? Het verblijf van 1 kind kost 100 euro per maand, 1200 euro per jaar. Totaal heeft de ANBI stichting Nepali Children op dit moment 4800 euro nodig om haar verantwoordelijkheid voor de 4 kinderen te kunnen nemen. Begin juni is ons streefbedrag behaald. De actie blijft doorgaan zodat we nog vijf andere kinderen opvangen.

Corona virus in Nepal Gelukkig hebben we geen Corona zieken maar de preventieve maatregelen zijn enorm. 1 De schoolexamens zijn vervroegd en vanaf woensdag gaan alle scholen voor minimaal een maand dicht. 2 Evenementen worden afgelast. Daarentegen luisteren Nepali niet en de feesten zoals bruiloften gaan gewoon door (vaak meet dan 500 mensen aanwezig). 3 Via sociale media is er veel voorlichting over hygiene. 4 de grenzen zijn preventief gesloten. De gevolgen zijn niet te beschrijven: 1 Volgens een rapport van het WTTC (World Travel and Tourism Forum, een organisatie die de mondiale reis- en toeristische industrie vertegenwoordigt) creëerde deze industrie 497.500 rechtstreekse jobs in 2017, wat goed is voor zo’n vier procent van de totale werkgelegenheid in Nepal. Dit betekent geen inkomsten voor deze mensen. Nepal heeft geen sociaal vangnet. En omdat de inkomsten meestal net genoeg zijn om rond te komen, is er ook geen spaargeld en nemen schulden weer toe. 2 Vanuit India worden veel producten geïmporteerd. Nu dat niet gebeurt, worden oude voorraden aangesproken en stijgen prijzen van dagelijkse producten dramatisch. (Bijvoorbeeld Suiker van 71 naar 85 npr, zonnebloem olie van 1200 naar 2100 per doos.) We hebben dan ook een voorraadje aangelegd voor 2 maanden van de meest belangrijke dagelijkse producten. Ook bij ons wordt massaal gehamsterd.

Eind vorig jaar is ons hostel geregistreerd en nu hebben we het verblijf van Dipen en Dipika al geregeld. De gemeente van hun geboorteplaats heeft toestemming gegeven.

Rajan, een van de kinderen in het Hostel, is aan het wisselen. Tijdens het avondeten vertelde ik over de tandenfee. Vol aandacht zat hij te luisteren. Toen hij naar bed ging, was hij aan het bidden. Alsjeblieft tandenfee, geef me een potlood en een gummetje. Ik beloof u dat ik veel zal oefenen met schrijven. Ik zal ook netjes schrijven. U zult trots op mij zijn als u mij dit cadeau geeft. Ik hoop dat u mij hoort. Hij legde zijn hoektand onder het kussen. De volgende ochtend was de tand verdwenen en lag er een potlood en gummetje. Tot de schoolbus kwam was hij aan het schrijven en in de pauzes aan het dansen.

Vanochtend was een top ochtend. Toen ik in het hostel kwam waren de kinderen al op. Vandaag Hug Day. Ik begon daarom met de opdracht dat alle broers en zussen elkaar een knuf moesten geven. Deze gewoonte hebben ze niet. Het is mooi om te zien hoe de gene doorbroken wordt om elkaar aan te raken. Daarna het ontbijt (vandaag thee met biscuitjes), en studie tijd. Iedereen was super snel klaar, dus tijd om wat extra’s te doen: lezen uit boeken die ons gedoneerd zijn. Daarna lunch tijd. Iedereen at zonder morren en opnieuw waren we snel klaar. Nog even de schooluniformen aan en daarna hadden we opnieuw 15 minuten over. Tijd om te spelen voordat we naar de schoolbus gaan. Ondertussen valt het iedereen op dat we altijd met z’n allen lopen. Niet Nepalees, maar wel reuze gezellig. Ik liep vandaag dan ook volop te genieten. Een voorbeeld ochtend ..... ik heb dan ook heeeeel veel complimentjes uitgedeeld!

Vandaag is het Promise Day. Niet dat ik er iets mee heb, maar de hostel kinderen denken er anders over. Ik heb daarom de kans gegrepen om aan elkaar een belofte te doen. Een belofte die ze deden tijdens de Engelse les. De meeste ochtenden praten we een half uurtje tot een uurtje in het Engels. Ze overwinnen daarmee hun schroom om in een vreemde taal te praten. Ik moet vaak lachen om de gekke zinnen zoals: I rice eating. Of: Jolu Mam come house, please, and homework check. De beloften die ze deden:

• we zullen al onze broers, zussen, Ganga, bijles juf, Bodharaj sir en jou respecteren
• elke dag maken we ons huiswerk en zullen betere schoolresultaten behalen Ik ben benieuwd. Vandaag was er in elk geval veel concentratie tijdens de bijles en hulp aan elkaar. Ps.: we hebben tafels en stoelen maar ze zitten liever op de grond.

Lokman heeft een prachtige video gemaakt die we gaan gebruiken om vrijwilligers via Nepali Children aan de slag te laten gaan in Nepal.

Ik word helemaal vrolijk van deze video. Sarada en Bodharaj zaten met een "big smile" te kijken.

In december zijn Lokman en Ken by ons op bezoek geweest. Zij hebben prachtig vastgelegd hoe we de tijdelijke opvang van onze kinderen van juli tot december 2019 hadden geregeld.

Het is een boeiende, prachtige documentaire geworden van twee en halve minuut.

Happy children, happy life ........

Het geeft ook een prachtig inkijkje in mijn leven van het afgelopen half jaar.

Ondertussen zijn we verhuisd naar ons Nepali Children Hostel. Volgende maand start daar de verbouwing om extra verdieping te maken. Dit wordt een "slaap etage".

bekijk hier de video

Vandaag zijn de examen resultaten gepubliceerd. De twee oudsten hebben slechte resultaten. De jongsten doen het goed als je rekening houdt met hun achtergrond.

Het geeft tranen en kopzorgen. Hoe kunnen we hen stimuleren om huiswerk te maken? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat ze doen wat ze beloven?

Ik geloof in het systeem dat straffen niet werkt en dat we goed gedrag moeten belonen. Die gedachte werkt prima in een Nederlands systeem waarin we opgevoed worden met ideeën vanuit zelfcontrole, eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid.

Zou dit ook werken in een land waarin het onderwijs wordt vormgegeven door ‘kopiëren’ en mensen handelen vanuit sociale controle en respect voor ouderen en docenten?

Ik hoop het .....

In de dichte mist vertrokken Bodharaj en ik vanochtend naar Nepali Children Hostel. Volgens de astrologie zouden we voor 08.00 verhuisd moeten zijn. En dat is gelukt. Na de inzegening, mochten we het huis betreden en het gas-kooktoestel gebruiken.

Het was allemaal chaotisch. De vier kinderen wilden alles verkennen, richtten hun studeerplekje in en liepen als opgewonden, kakelende kippen rond. De volwassenen pakten de laatste spullen uit en begonnen al snel met het voorbereiden van de lunch.

Na de lunch hebben Bodharaj en ik een uitgebreid welkomstwoord gehouden. Welkom op jullie nieuwe plek. Het is de eerste stap voor een mogelijke goede toekomst. Maar dat gaat niet zo maar ....... dus hebben we ook de nodige aandacht besteed aan respect, vertrouwen, huisregels en verwachtingen.
De rust keerde weer.

Daarna was het tijd om de laatste vergeten inkopen te doen.

Alles is mede mogelijk gemaakt door verschillende sponsoren:
anoniem: 2 stapelbedden
Han Knol: dekbedden
Sytske Nijkamp: hoeslakens
Keukeninrichting: Sharda Bindraban en Jason
Koelkast: Marielle Houben
Iedereen heel hartelijk bedankt voor de gulle giften. Het heeft me regelmatig diep geroerd dat ik zo veel steun mag ontvangen.

In Suikhet hebben we op de school met 650 leerlingen verschillende projecten gehad sinds de zomer. Op deze school komen veel kinderen die hun roots in de bergen hebben. Omdat in hun dorp geen school is en hun ouders onderwijs belangrijk vinden, verhuizen de ouders onder andere naar Suikhet.

De gezinnen leven veelal in bizarre omstandigheden in Suikhet: een gehuurde een-kamer woning waarbij de douche met alleen koud water en wc gedeeld wordt met meerdere gezinnen.

Wat heeft Nepali Children op deze school gedaan sinds deze zomer?

• drie vrijwilligers uit Spanje hebben in het kleuteronderwijs geholpen
• aan ongeveer 60 kinderen is kleding gedoneerd
• 3 kinderen worden gesponsord voor hun scholing
• eenmalig is het tandenpoets project gestart en krijgen de kinderen regelmatig een tandenborstel en tandpasta.

Voor al deze activiteiten is Nepali Children in het zonnetje gezet en natuurlijk met het verzoek of we onze activiteiten willen voortzetten.

Voor Nepali Children gaat de dank speciaal uit naar Bodharaj Adhikari omdat hij de contacten heeft gelegd, de vrijwilligers heeft begeleid, en de organisatie heeft verzorgd.

Jullie weten dat Nepali Children een vertrouwensbreuk heeft met Ram Prasad Sedhain. Dit heeft ertoe geleid dat ik naar het politiebureau ben geweest om via bemiddeling van een politieman in contact te komen met Ram. Na uren praten waren er afspraken.

Helaas komt Ram zijn afspraken niet na. Sinds gisteren weet ik dat hij voor een hele lange tijd naar Australië gaat. De investeringen daarvoor zijn gedaan, zijn visum is geregeld en hij vertrekt volgende week. Over de consequenties kan ik alleen maar speculeren.

Begin december ben ik voor 3 maanden naar Pokhara gegaan om samen met Ine te zijn. We hebben homestay bij Sarada en werken als vrijwilliger op een school waar ook Sarada lesgeeft. We zagen al snel hoe de armoede ook hier grote invloed heeft op het leven van de kinderen. Het besluit is daardoor gevallen om op deze school 20 kinderen te sponsoren en Sarada het aanspreekpunt te maken voor alles dat er afspeelt rondom deze kinderen.

Ondertussen zijn we een maand verder.
Door de ervaringen die we hebben opgedaan in Madanpur, maken we hier een meer professionele start.

1. Met school is een contract opgesteld wat ze van Nepali Children kan verwachten en welke inspanningsverplichting de school moet leveren.
2. Sarada is vanaf nu het aanspreekpunt voor Nepali Children. Zij werkt op dit moment op de school en met haar en school zijn afspraken gemaakt hoe zij Nepali Children moet informeren.

Op dit moment bezoek ik met het schoolhoofd, een oprichtster van de school en Sarada de gezinnen van de 20 sponsorkinderen.
Ik zie met eigen ogen en voel diep van binnen waarom deze kinderen hulp nodig hebben. Telkens weer typ ik hun verhaal met tranen in mijn ogen. Wanneer ik aan onze nieuwe homestay gast Caroline de verhalen vertel, houdt ook zij het niet droog.

Nepali Children gaat deze kinderen per direct helpen. Al eerder was aangekondigd dat Nepali Children 20 kinderen wil gaan helpen maar dit was nog steeds niet uitgevoerd. Wanneer een nieuwe sponsorouder zich aanmeldt, wijzen we een van deze kinderen aan hem/haar toe. Hierdoor voorkomen we dat schoolouders lang moeten wachten op hun sponsorkind.

Deze 20 kinderen en hun broertjes en zusjes krijgen deze maand ook winterkleding (het geld dat in oktober al is ingezameld via Facebook, wordt nu uitgegeven).

Begin december ben ik voor 3 maanden naar Pokhara gegaan om samen met Ine te zijn. We hebben homestay bij Sarada en werken als vrijwilliger op een school waar ook Sarada lesgeeft. We zagen al snel hoe de armoede ook hier grote invloed heeft op het leven van de kinderen. Het besluit is daardoor gevallen om op deze school 20 kinderen te sponsoren en Sarada het aanspreekpunt te maken voor alles dat er afspeelt rondom deze kinderen zodat ik op de hoogte blijf wanneer ik weer in Kathmandu ben.

Ondertussen zijn we een maand verder.

Door de ervaringen die we hebben opgedaan in Madanpur, maken we hier een meer professionele start.

1 Met school is een contract opgesteld wat ze van Nepali Children kan verwachten en welke inspanningsverplichting de school moet leveren. 1 Sarada is vanaf nu het aanspreekpunt voor Nepali Children. Zij werkt op dit moment op de school en met haar en school zijn afspraken gemaakt hoe zij Nepali Children moet informeren.

Op dit moment bezoek ik met het schoolhoofd, een oprichster van de school en Sarada de gezinnen van de 20 sponsorkinderen.

Ik zie met eigen ogen en voel diep van binnen waarom deze kinderen hulp nodig hebben. Telkens weer typ ik hun verhaal met tranen in mijn ogen. Wanneer ik aan onze nieuwe homestay gast Caroline de verhalen vertel, houdt ook zij het niet droog.

Nepali Children gaat deze kinderen per direct helpen. Al eerder was aangekondigd dat Nepali Children 20 kinderen wil gaan helpen, maar dit was nog steeds niet uitgevoerd. Wanneer een nieuwe sponsorouder zich aanmeldt, wijzen we een van deze kinderen aan hem/haar toe. Hierdoor voorkomen we dat schoolouders lang moeten wachten op hun sponsorkind.

Deze 20 kinderen en hun broertjes en zusjes krijgen deze maand ook winterkleding (het geld dat in oktober al is ingezameld via Facebook, wordt nu uitgegeven).

Foto's: ouders die hun verhaal vertellen.

(elk sponsorkind heeft een schoolouder die jaarlijks 150 euro betaalt zodat het kind kan (blijven) deelnemen aan onderwijs)

Sinds afgelopen zomer hebben IBBO en Nepali Children contact. We zijn onder de indruk van elkaars visie en aan het onderzoeken hoe we iets voor elkaar kunnen betekenen, zodat kinderen in Nederland zich bewust worden van het onderwijssysteem in Nepal en visa versa.

Aan het einde van 2018 hebben twee locaties van IBBO elk een sponsorkind.
Het zijn Shnena en Sandesh.
Beiden zitten in de derde klas en zijn 9 jaar.

Shneha woont bij haar oom omdat beide ouders opnieuw zijn getrouwd en haar hebben achtergelaten bij deze oom.

De oom werkt op het land van een ander. Helaas is dat seizoensarbeid waardoor er in de winter geen inkomsten zijn.

In dit gezin wonen nog 3 kinderen. Je kunt je misschien wel voorstellen hoe de situatie dan is als er 6 mensen voeding nodig hebben.

Sandesh heeft gescheiden ouders. Tot voor kort woonde hij bij zijn moeder. Maar omdat zij werkt werd hij hele dagen aan zijn lot overgelaten. Van opvoeden en leren kwam weinig terecht.

Moeder werkt als schoonmaakster.

Nu woont hij bij zijn werkeloze vader.